Współczynniki przeciążenia podparcia przęsła budowanego metodą nawisową

Streszczenie

Przy analizie bezpieczeństwa budowy mostów w technologii betonowania nawisowego, dokonuje się niezależnej oceny konstrukcji przęseł i podpór. Niniejsza praca dotyczy skutków przeciążenia podparcia montażowego, stosowanego zwykle podczas wykonywania przęseł tą metodą. Wpływ wybranych czynników rozpatruje się na przykładzie mostu, wybudowanego w Kędzierzynie-Koźlu, którego podparcie w fazie wznoszenia pracuje specyficznie z uwagi na znaczny ukos konstrukcji. Zagadnienie bezpieczeństwa w czasie budowy sprawdza się przy zastosowaniu współczynników przeciążenia wspornika, wykorzystywanych również w projektowaniu podparcia montażowego. W artykule uwzględnia się uwarunkowania projektowe asymetrii obciążenia (rozmieszczenie bosaży kabli sprężających w przekroju podłużnym) oraz wpływ czynników losowych (wymiary przekroju poprzecznego segmentów, traktowane jako zmienne losowe). Dokonuje się także oceny skutków braku symetrii betonowania segmentów. W pracy wyróżnia się współczynniki przeciążenia segmentów oraz wspornika. Te pierwsze zazwyczaj są wielokrotnie większe niż obliczone na ich podstawie wartości globalne dla wspornika.