Krzywizny powłok obiektów gruntowo-powłokowych podczas budowy i eksploatacji

Streszczenie

W pracy analizuje się deformacje pasm obwodowych powłok wykonanych z blach falistych w obiektach gruntowo-powłokowych. Jako miarę deformacji przyjmuje się zmianę krzywizny w kluczu powłoki. W analizowanych obiektach, niezależnie od ich geometrii przekroju poprzecznego, przykładowo o kształcie łukowym czy eliptycznym, projektuje się w górnej części wycinek powłok o stałym promieniu krzywizny R. W wyniku ciężaru własnego blachy, parcia gruntu i obciążeń ruchomych kształt tej części podlega deformacji z widocznym odstępstwem od koła. Zmianę tego promienia krzywizny określa się w pracy na podstawie trzech współrzędnych punktów pomiarowych, tworzących trójkąt wpisany w okrąg. Uwzględnia się przy tym dowolne (niesymetryczne) położenie punktów pomiarowych. Układ trzech takich punktów transformuje się do formy trójkąta równobocznego, a stąd wyznacza się promień krzywizny. Na podstawie zmiany krzywizny powstałej podczas budowy i eksploatacji obiektów gruntowo-powłokowych można szacować momenty zginające i naprężenia normalne w kluczu powłoki, a więc możliwa jest ocena bezpieczeństwa obiektu.